Vroeger waren enige kinderen de uitzondering. Maar nu vrouwen hun eerste kind op almaar latere leeftijd krijgen en de vruchtbaarheid daalt, komen ze almaar meer voor. Het gevolg is dat er minder vooroordelen over bestaan.
Enig kind, ander kind?
De ontwikkeling van de geneeskunde, geboorteregeling, de verlaagde vruchtbaarheid en éénoudergezinnen maken dat er vandaag almaar meer enige kinderen zijn. Vroeger lokte een enig kind steevast kritiek uit en moest het veel vooroordelen trotseren, maar de tijden zijn veranderd. Een enig kind ("l'enfant'roi", zoals de Franse historicus Philippe Ariës het ooit uitdrukte) heeft niet meer problemen dan kinderen met broers of zussen! Het is ook niet egoïstischer en heeft ook niet meer gedragsproblemen. Wel is het zo dat de situatie door sommige aspecten anders is en dat daar rekening mee gehouden moet worden.
L'enfant-roi
Een enig kind krijgt veel meer aandacht en is daardoor een beetje een 'koningskind'. De ouders zijn zich daar zeer goed van bewust en zorgen ervoor dat hij al heel vroeg in contact komt met andere kinderen en veel speelkameraadjes heeft (neefjes of nichtjes, buurkinderen, enz.).
Parallel daarmee is een kind dat thuis alleen opgroeit meer op zijn gemak met volwassenen om zich heen en veel vlotter in de omgang ermee. Als het wordt opgevoed tussen twee volwassenen, wordt het vaak intellectueel gestimuleerd (waardoor het vaak aan een vroegrijp kind doet denken). Omdat het vaak onder volwassenen is (de kennissenkring van de ouders), leert het ook vroeger praten en groeit zijn woordenschat snel aan.
Anderzijds heeft het niet de ervaring van rivaliteit of delen, wat een kind met zussen of broers wel heeft. Het leert weinig spelletjes en een fenomeen als betrokkenheid blijft hem vreemd. Het gevolg is dat een enig kind vaak op vroegere leeftijd intellectuele maturiteit heeft, maar dat zijn affectieve maturiteit achterop hinkt.
Als de ouders tevreden en gelukkig zijn met hun leven, zal het kind zich harmonieus ontwikkelen. Maar als er voortdurend conflicten zijn, zal het kind de volle laag krijgen. Het zal denken dat het de oorzaak van de conflicten is en zich schuldig voelen.
De situatie kan ook moeilijk zijn in éénoudergezinnen waarin het kind een koppel vormt met de ouder die voor het kind zorgt. Het kind krijgt grote verantwoordelijkheden, het ontwikkelt een hechte betrokkenheid met een van de ouders en kan ook de vertrouweling van deze volwassene worden.