Hypochondrie is de innerlijke overtuiging van sommige mensen dat zij aan een of andere ziekte lijden, terwijl artsen onmogelijk iets kunnen vinden. Molière had het al over "le malade imaginaire", de ingebeelde zieke. Maar als die ziekte ingebeeld is, waarom is het dan zo moeilijk om ermee te leven?
Een hypochonder leeft samen met de angst
De ziekte is misschien ingebeeld, maar de angst is effectief aanwezig en zelfs in zeer hoge mate. Een hypochonder heeft schrik: de schrik dat hij pas een ernstige ziekte heeft opgelopen die nog niet opgespoord kan worden, de schrik dat de arts incompetent is en de ziekte niet ontdekt, de schrik dat men pas te laat inziet dat het inderdaad ernstig was, de schrik dat elk symptoompje een bewijs kan zijn van een ernstige ziekte. Hoofdpijn: zou het geen aneurysma zijn die op barsten staat? Of een hersentumor? Pijn in de borststreek: zou het een hartinfarct zijn? Of is het misschien longkanker?
De omgeving van een hypochonder uitgeput door de angst van de ander
Leven met iemand die angstig is, is afmattend. Wat vooral slopend is, is het feit dat die angst, zoals alle andere gevoelens trouwens, nooit logisch, nooit redelijk is. Vergeleken met de symptomen, neemt de angst veel te grote proporties aan.
