PUBLICITÉ

Een halsband en een leiband voor uw hond

Gepubliceerd door Anne Pensis, Dierenarts op 13/09/2005 - 00h00
-A +A

Voor comfortabele en serene dagelijkse wandelingen met uw hond, kiest u voor een hals- en een leiband die bij uw viervoeter past. Of u nu een schoothondje hebt of een reus van een hond, een kalm of een ongedisciplineerd exemplaar, voor elke hond is er wel een geschikte oplossing.

PUB

Klassieke hals- en leibanden

Als uw huisdier in goede gezondheid verkeert, dan zal de keuze van de leiband vooral bepaald worden door het postuur van de hond, zijn karakter en de omgeving waarin hij met u gaat wandelen. Als uw hond vooral stadswandelingen maakt langs een drukke steenweg, dan kiest u best voor een korte, niet-uitrekbare leiband om uw hond goed onder controle te houden en om over zijn veiligheid te waken. Dit soort leibanden is ook aanbevolen voor grote honden bij wie het belangrijk is dat ze op elk ogenblik gecontroleerd kunnen worden. Lange leibanden zijn alleen geschikt voor kleine, kalme hondjes. Ze bieden meer vrijheid terwijl de controle over de hond voldoende groot blijft. Bij de aankoop van een leiband kunt u kiezen uit verschillende materialen zoals nylon, leer en metaal. Die laatste is perfect voor honden die de neiging hebben om er vandoor te gaan en soortgenoten die de vervelende gewoonte hebben aan de leiband te kauwen en te knagen.

Halsbanden, leibanden en gezondheid

Als uw hond rugproblemen heeft dan kunt u maar beter geen klassieke leiband gebruiken. Opteer voor een harnasachtige leiband en zoek naar de geschikte maat in een speciaalzaak. Hebt u een huisdier dat een aanleg heeft voor rugpijn (een teckel bijvoorbeeld), dan is de harnasleiband ook een goed preventief hulpmiddel. De leiband is ook uitstekend voor honden die aan een chronische ademhalingsontsteking lijden omdat het harnas de druk op de hals en de keel vermijdt. Tenslotte zijn er ook opblaasbare halsbanden voor viervoeters met huidletsels. De halsband zorgt ervoor dat het dier zijn hoofd niet kan draaien om zijn wonden te likken terwijl het bijvoorbeeld toch nog kan eten en bewegen.

Gepubliceerd door Anne Pensis, Dierenarts op 13/09/2005 - 00h00
Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ