Een studie die werd uitgevoerd op muizen en waarvan de resultaten nog niet helemaal duidelijk zijn, lijkt te wijzen in de richting van een nieuwe onverwachte piste bij de behandeling van de ziekte van Parkinson: MDMA, de actieve chemische molecule van ecstasy.
De ziekte van Parkinson wordt veroorzaakt door het afsterven van bepaalde zenuwcellen in de hersenen. De rol van deze cellen is het aanmaken van dopamine. Als zij verdwijnen, volstaat het dopaminegehalte niet langer om de hersenen normaal te laten functioneren.
Voor deze studie, die onder andere door de Universiteit van Duke in de Verenigde Staten werd uitgevoerd, verlaagden wetenschappers het dopaminegehalte in de hersenen van muizen artificieel met genetische manipulatie en medicamenteuze behandelingen. De muizen ontwikkelden daardoor symptomen van de ziekte van Parkinson.
In dit stadium dienden de onderzoekers verschillende stoffen toe aan de muizen om de resultaten ervan te bestuderen. L-Dopa, de gebruikelijke behandeling van de ziekte van Parkinson, werkte, net als bepaalde amfetaminen, maar de beste resultaten werden genoteerd met MDMA.
Deze resultaten moeten met de nodige voorzichtigheid worden geïnterpreteerd: muizen zijn meestal minder gevoelig voor ecstasy dan mensen, en de hoeveelheden die hun werden toegediend, waren zeer hoog. Voor mensen zouden ze zelfs gevaarlijk kunnen zijn. Bovendien weet men nog niet hoe MDMA dit effect bewerkstelligde, tenzij dan dat het niet dezelfde weg volgt als de klassieke behandelingen. Deze ontdekking biedt wetenschappers gewoon nieuwe onderzoekspistes; indien men erin slaagt het vastgestelde mechanisme te begrijpen, zou dat nieuwe behandelingen kunnen opleveren.
Opgelet! Deze resultaten betekenen in geen geval dat Parkinson-patiënten er goed aan doen ecstasy te nemen: het onderzoek staat nog in zijn kinderschoenen, en ecstasy is een mogelijk gevaarlijke drug die uitdroging en onder andere nerveuze en psychische problemen kan veroorzaken.