Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is tandbederf (cariës) de derde meest voorkomende aandoening ter wereld. Om deze plaag te kunnen indijken, is een goede kennis vereist van de uitlokkende factoren. Vooral snoep is hier de grote boosdoener.
Suiker is agressief
Onder invloed van de bacteriën in tandplaque wordt de suiker die in snoep zit, ontbonden in melkzuur, dat het tandglazuur demineraliseert. Er ontstaat cariës, die eerst het tandcement en dan het tandbeen aanvreet, tot aan de pulpakamer, waardoor de tand dreigt af te sterven en uit te vallen.
Brug of implantaat?
Door de uitgevallen tand ontstaat er een gat in het gebit dat een stabiliteitsprobleem stelt. De aangrenzende of tegenoverliggende tanden dreigen immers te verschuiven. In dat geval beschikt de tandarts over verschillende oplossingen voor de patiënt. Ziehier de meest courante: Bij een brug wordt een valse tand met enkele kleine boringen verankerd op de "buurtanden". Deze methode wordt zeer vaak gebruikt en is relatief goedkoop, maar heeft slechts een beperkte levensduur (ongeveer vijftien jaar) en beschadigt de aangrenzende tanden. Een implantaat is een kunstwortel die operatief ingebracht wordt in de kaak en verbonden wordt met het kaakbot. Daar wordt dan een valse tand op geschroefd die perfect lijkt op de verloren tand. Hij gaat levenslang mee, maar de behandeling duurt wel veel langer en is ook stukken duurder.
