Hoewel autisme een zeldzame ziekte blijft, raakt de aandoening toch almaar beter bekend - ook bij het grote publiek.
Maar wat zijn de echte tekenen die de aandacht van de ouders moeten trekken en hen aan autisme moeten doen denken?
En hoe zijn de signalen te interpreteren?
De eerste tekenen van autisme zijn bekend
De kenmerken van autisme zijn vandaag genoegzaam bekend, ook al blijft de handicap zelf in veel opzichten mysterieus. Specialisten hebben een aantal tekenen aangegeven die iemand op het spoor van autisme moeten zetten.
Op het vlak van communicatie:
- Bij momenten lijkt het kind wel doof,
- Het heeft taalachterstand,
- Het reageert niet op zijn naam of op instructies,
- Het slaagt er niet in om te vragen wat het wil,
- Het kan de voorwerpen niet aanwijzen met de vinger en niet tot ziens wuiven,
- Het stopt plots met praten, hoewel het voordien al enkele woorden kende.
In de sociale omgang zijn dit de alarmsignalen:
- Het glimlacht niet,
- Het is heel zelfstandig en speelt liever alleen,
- Het is "in zijn eigen wereldje" of afwezig zijn en negeert de mensen om hem heen,
- Het toont geen belangstelling voor andere kinderen,
- Het kijkt de andere niet in de ogen.
Het gedrag van een kind kan ook een aanwijzing zijn als:
- Het woedeaanvallen heeft,
- Het hyperactief is of weinig meewerkt of zelfs tegenwerkt,
- Het niet met speelgoed kan spelen,
- Het altijd maar weer dezelfde dingen doet,
- Het abnormaal aan bepaalde voorwerpen gehecht is (het houdt altijd hetzelfde vast),
- Het ongewone bewegingen heeft en op de punten van zijn tenen loopt,
- Het overgevoelig is voor bepaalde texturen of geluiden en geen verandering verdraagt.
Tekenen die met voorzorg te interpreteren zijn
Opgelet: deze tekenen moeten de aandacht van de ouders trekken, ze zijn niet bedoeld om een diagnose van autisme te stellen. Niet alle kinderen die een of meerdere van de bovenstaande tekenen vertonen, zijn met andere woorden autistisch, verre van!
Als u het gedrag van uw kind verontrustend vindt, aarzel dan niet om naar de dokter te gaan. Niet omdat het probleem per se ernstig zou zijn, maar omdat u bezorgd bent en hulp nodig hebt om ermee om te gaan.
Sommige tekenen zijn nochtans echte waarschuwingssignalen:
- Het kind brabbelt niet met één jaar,
- Het wijst niets aan met de vinger of doet ook geen ander gebaar met één jaar,
- Het zegt nog geen eenvoudig woordje met 16 maanden,
- Het kan nog geen twee woorden verbinden met 24 maanden,
- Elke regressie op taalvlak of in de sociale vaardigheden.
Als u een van deze gedragsvormen vaststelt, gaat u beter snel naar de dokter. Hoe vroeger er behandeld wordt, hoe meer vooruitgang het kind zal boeken.
Fédération française de psychiatrie, "Dépistage et diagnostic de l'autisme". Filipek, PA et al., J Autism Dev Disord 1999.
