Inhalatiecorticoïden zijn zeer doeltreffend en verlagen bovendien de kans op ziekenhuisopname bij astmapatiënten. Het wordt dan ook aanbevolen een kortwerkende bronchodilatator te combineren met een corticoïd dat op langere termijn werkt.
Talrijke studies hebben aangetoond dat het regelmatig gebruik van inhalatiecorticoïden ziekenhuisopnamen wegens astma op korte termijn voorkomt. Maar uit geen enkel gegeven kan worden opgemaakt of dit nuttig effect ook op lange termijn aanhoudt.
Analyse van de langetermijneffecten van inhalatiecorticoïden
De studie werd uitgevoerd bij meer dan 30.500 astmapatiënten die tussen 1975 en 1991 werden gerekruteerd en tot 1997 werden gevolgd. In die periode werden 3.894 patiënten wegens astma in het ziekenhuis opgenomen, van wie 1.886 meerdere malen. De patiënten die regelmatig inhalatiecorticoïden gebruikten, liepen 31 en 39% minder kans om resp. in het ziekenhuis te worden opgenomen of opnieuw in het ziekenhuis te worden opgenomen wegens astma dan de patiënten die hun inhalatiecorticoïden niet regelmatig namen. Bij de patiënten die regelmatig hun inhalatiecorticoïden gebruikten, bleef het aantal ziekenhuisopnamen wegens astma lager gedurende de 4 jaar durende follow-up. Volgens de auteurs kunnen 5 tot 27 nieuwe opnamen per 1.000 astmapatiënten per jaar worden voorkomen door een regelmatig gebruik van inhalatiecorticoïden.Parallel daarmee vergeleek een andere studie de activiteit van corticoïden via de mond (per os) en inhalatiecorticoïden bij 40 patiënten van 18 tot 55 jaar die in het ziekenhuis werden opgenomen wegens een ernstige decompensatie van het astma. Geen enkele patiënt diende 7 dagen later opnieuw in het ziekenhuis te worden opgenomen. Inhalatiecorticoïden in hoge doses lijken dus even doeltreffend bij de behandeling van ernstig astma als corticoïden via de mond (per os).
Tot besluit
Inhalatiecorticoïden zijn zeer nuttig om het aantal ziekenhuisopnamen te verminderen. Het wordt aanbevolen steeds twee geneesmiddelen te combineren: een geneesmiddel dat op lange termijn werkt (corticoïden) en een geneesmiddel dat op korte termijn werkt (bronchodilatatoren). De patiënt zelf merkt de kortetermijneffecten van corticoïden niet steeds, maar ze bestrijden de ontstekingsverschijnselen bij astma. De bronchodilatatoren blokkeren de aanvallen en verbeteren de ademhaling, maar hebben geen effect op lange termijn.