De Oginomethode (ook wel de Ogino-Knaussmethode genoemd) is een oude methode van anticonceptie, beter bekend als de kalendermethode. Ze werd bedacht in een tijd toen er nog geen medische anticonceptie bestond.
Vaak wordt er wat meewarig gedaan over het principe. Men heeft het zelfs over "Oginobaby’s". Het klopt dat ze minder betrouwbaar is dan recentere methodes, maar dankzij deze methode daalde het aantal geboortes nog voor de anticonceptiepil bestond.
Wat is die Oginomethode nu precies?
- Het principe van de Oginomethode
- De basis van de statistische berekeningen van de Oginomethode
- Hoe verloopt de "Ogino"-berekening van de vruchtbare dagen?
- De Knaussmethode, een Oginomethode bis
- Wat zijn de beperkingen van de Oginomethode?
- Is de Oginomethode nog altijd van nut?
- Hoe betrouwbaar is de Oginomethode?
Het principe van de Oginomethode
Vrouwen zijn niet elke dag vruchtbaar.
De Oginomethode wil vaststellen:
- Wat de vruchtbare dagen zijn (zodat vrijen dan kan worden vermeden),
- En wat de onvruchtbare dagen zijn, zodat vrijen dan kan zonder risico op een zwangerschap.
De manier om het onderscheid te maken tussen de vruchtbare en de onvruchtbare dagen is gebaseerd op een statistische methode.
De basis van de statistische berekeningen van de Oginomethode
Voor u de Oginomethode in de praktijk toepast, moet u 12 cycli hebben gevolgd. U moet namelijk eerst statistisch vaststellen tussen welke dagen van de cyclus gemiddeld de eisprong plaatsvindt.
Het is wetenschappelijk achterhaald dat de eisprong zich altijd 14 dagen voor de eerste dag van de maandstonden voordoet.
We weten ook dat de spermatozoïden nog 5 dagen kunnen blijven leven in afwachting dat de eisprong zich voordoet en dat het eitje zelf maar een levensduur van 24 uur heeft.
Dat betekent dus dat een vrouw 6 dagen voor de eisprong tot 48 uur erna vruchtbaar kan zijn als we veiligheidshalve een dag marge ervoor en erna nemen.
- 1
- 2
- 3
- 4
- Volgende pagina
Critères de recevabilité pour l’adoption et l’utilisation continue de méthodes contraceptives. Organisation Mondiale de la Santé 2009. Stratégies de choix des méthodes contraceptives chez la femme. ANAES 2004.