Het onderzoek van de verdedigingsmechanismen tegen de micro-organismen die in de natuur voorkomen, heeft een nieuwe familie van antibiotica voortgebracht. Verder onderzoek van die nieuwe moleculen zou in de toekomst kunnen leiden tot zeer krachtige antibiotica, waarmee men het toenemend probleem van resistentie zou kunnen aanpakken.
Penicilline, het eerste antibioticum, werd in 1928 door A. Fleming ontdekt en in de tweede wereldoorlog ingezet tegen bacteriële infecties. Antibiotica hebben de mortaliteit door infectieziekten de laatste 50 jaar aanzienlijk verlaagd en horen nu eigenlijk bij het dagelijks leven. Maar doordat ze frequent worden gebruikt, zijn de micro-organismen mechanismen gaan ontwikkelen waardoor ze het hoofd kunnen bieden tegen vele antibiotica. Daarom trachten wetenschappers nu nieuwe antibiotica te ontwikkelen, waartegen de bacteriën nog geen verhaal hebben.
Dr. Zasloff liet zich inspireren door het feit dat veel levende wezens en weefsels zich perfect ontwikkelen ook al zijn ze in contact met micro-organismen:
- insecten breiden zich snel uit, ook al hebben ze helemaal geen immunologische verdedigingsmechanismen zoals wij die kennen, nl. lymfocyten (witte bloedcellen) en antilichamen.
- zaden van planten kunnen groeien in aarde die ontzettend veel micro-organismen bevat.
- het hoornvlies of cornea (doorschijnend vlies aan het oppervlak van het oog) van een dier vertoont slechts zelden tekenen van infectie.