De bijdrage van tabak tot het ontstaan van longkanker is duidelijk en sedert lange tijd aangetoond, maar de rol van alcohol blijft omstreden. Alcohol als risicofactor voor longkanker is des te moeilijker aan te tonen dat grote rokers, dus personen die reeds een hoog risico van longkanker hebben, vaak ook grote drinkers zijn.
Het literatuuroverzicht gepubliceerd in Preventive Medicine analyseert 13 recente studies die een directe rol van alcohol bij het ontstaan van longkanker onderzochten. Zoals de auteurs echter onderstrepen maken 5 studies geen link met de drinkgewoonten en 8 studies maken geen onderscheid tussen ex-rokers en rokers. Ex-rokers hebben nochtans een risico van longkanker dat vermindert naarmate de periode van totale abstinentie vergroot. Bovendien induceert de rookstop vaak een duidelijke vermindering van het alcoholgebruik.
Om het specifieke risico gebonden aan alcohol te onderzoeken hebben de auteurs gevallen van larynxkanker onderzocht, waarvan men weet dat zij rechtstreeks beïnvloed worden door zowel tabak als alcohol. De resultaten zijn duidelijk: er bestaat geen enkel bewijs dat alcohol een directe impact heeft op het risico van longkanker.
Dit besluit berust op de volgende feiten:
- de auteurs hebben geen enkele relatie kunnen aantonen tussen de dosis alcohol en het risico van longkanker;
- van zodra de gewoonten van tabaksgebruik in rekening gebracht werden bleek alcohol niet langer een mogelijke oorzaak voor longkanker;
- men kon geen enkele synergie aantonen tussen tabak en alcohol qua risico voor longkanker.
