Seks tijdens de zwangerschap is nog altijd taboe. Zwangere vrouwen vrijen minder vaak, da's een vaststelling, ook al is daar lichamelijk gezien eigenlijk niets op tegen.
Seks in de koelkast
Vermoeidheid, verminderde libido, angst om de baby pijn te doen en het nog alomtegenwoordige taboe: al die factoren maken dat zwangere vrouwen spontaan de neiging hebben hun seksleven even op een laag pitje te zetten om zich te concentreren op hun toekomstige baby. Seks heeft traditioneel als doel een kind te verwekken, dus is het normaal dat seks en zwangerschap geen beste maatjes zijn. De vrouw heeft weliswaar nog altijd zin, maar de seksualiteit is in zekere zin haar doel kwijt. Daarnaast spoort de huidige medicalisering van de zwangerschap koppels ertoe aan om voorrang te geven aan de gezondheid van de baby, waardoor ze ervan uitgaan dat ze hem een nodeloos risico doen lopen door te vrijen. Die reactie is soms te wijten aan onvoldoende kennis van de vrouwelijke anatomie, waarbij de baarmoeder ten onrechte als kwetsbaar wordt beschouwd.
De libido gaat op en af
De klassieke opvatting luidt dat het eerste trimester op seksueel vlak vrij "kalm" is, het tweede heel actief en het derde weer rustig. Het seksueel genot zou in het tweede trimester stijgen en de vrouw zou sneller klaarkomen. De realiteit is echter veel complexer. De libido van de vrouw neemt weliswaar toe, maar tegelijk is het een narcistische libido (de levensenergie wordt geïnvesteerd in het kind), wat tot onrust kan leiden. De reactie van de partner, die zich eveneens zorgen maakt, zit daar voor niets tussen. Hij begrijpt de ingrijpende veranderingen die zijn vrouw ondergaat niet altijd. De Angelsaksische landen noemen dit de drie F's: Fear, Flight, Fight ("angst", "vlucht" en "agressiviteit").