Hik, een zeer banaal verschijnsel, is aanvankelijk lachwekkend, maar kan al snel hinderlijk worden. Aanhoudende hik kan zelfs pathologisch zijn.
Iedereen heeft in zijn leven wel eens de hik gehad. Meestal tijdens een maaltijd of in elk geval als onze maag actief is. Toch is niet de maag verantwoordelijk voor de hik, maar het diafragma, de spier die zich vlak boven de maag bevindt. Het diafragma scheidt de thorax van het abdomen en vervult een essentiële rol bij de ademhaling.
Het is de hik!
We kunnen de ademhaling gemakkelijk voorstellen als twee ballons en een pomp. De ballons vertegenwoordigen de longen en de pomp het diafragma. In rust ontsnapt de lucht uit onze longen en worden de longen samengedrukt door het diafragma. Bij het samentrekken wordt de afstand tussen het diafragma en de longen groter en worden de longen met lucht gevuld. Als de afstand tussen de maag en het diafragma te klein wordt, zal het diafragma op ritmische wijze samentrekken en bij elke contractie een beetje lucht laten ontsnappen. De lucht komt in de luchtwegen terecht en doet de stembanden vibreren, zodat men de typische "hik" hoort. Dit gebeurt bijv. bij de inname van te veel voedsel of te veel warme dranken. Het ritme van de contracties verschilt sterk van persoon tot persoon: van 2 tot 60 per minuut. Er bestaan verschillende middeltjes om de hik te doen stoppen, zoals een koude gashoudende drank drinken, de adem inhouden, droog brood eten, iemand doen schrikken Er bestaan nog andere middelen, maar deze mogen niet door eender wie worden toegepast. Bij aanhoudende hik moet men de huisarts consulteren, want dit kan wijzen op een ernstiger aandoening, zoals een hernia, een slokdarmaandoening of een infectie.