Een groot verlies aan levenskwaliteit en een torenhoge factuur, dat zijn de gevolgen van valpartijen op hogere leeftijd. Eén van de kwalijkste gevolgen van een val is het breken van een heup.
De wereldgezondheidsorganisatie schatte het aantal mensen die een heup breken in de wereld in 1990 op 1,7 miljoen en verwacht dat dit aantal als gevolg van de stijgende levensverwachting en toegenomen bevolking zal oplopen tot meer dan 6 miljoen in 2050. Alleen effectieve programma's voor valpreventie bij ouderen kunnen het tij doen keren.
Vallen kost maatschappij handenvol geld
Naast de lichamelijke en psychische ellende voor de betrokken bejaarde betekent vallen een zware financiële belasting voor de maatschappij. Ouderen die een heup breken kosten de Belgische ziekteverzekering naar schatting meer dan 27 miljoen per jaar. Door de steeds ouder wordende bevolking zullen deze kosten in de toekomst verder stijgen.
Preventie is mogelijk
De gevolgen van een val zijn voor veel bejaarden rampzalig: verlies aan zelfstandigheid, isolement, invaliditeit, tot zelfs overlijden. In Vlaanderen alleen stierven in 1996 257 mannen en 444 vrouwen ouder dan 65 jaar aan de gevolgen van een val. Vallen is echter geen onvermijdelijk gevolg van ouder worden. Een gestage stroom van wetenschappelijke studies toont aan dat al dan niet vallen geen onvermijdelijke lotsbestemming is. De factoren die een val veroorzaken kunnen worden opgespoord en vermeden. Vallen is dus tot op zekere hoogte voorspelbaar.