Tijdens de menopauze komen de effecten van het gebrek aan oestrogenen bovenop de klassieke risicofactoren van het verouderingsproces van de huid: vervuiling, zonnestralen, leeftijd, roken... Wat zijn de gevolgen en de effecten van hormonale substitutietherapie tijdens de menopauze?
Huid en menopauze
De veroudering van de huid begint al van voor de menopauze. Met de leeftijd begint ze al veel eerder geleidelijk in te zetten, maar ze wordt ook beïnvloed door de blootstelling aan zonnestralen, vervuiling, roken enz.
Op het moment dat de menopauze intreedt, komen bij deze risicofactoren van de veroudering van de huid nog de stopzetting van de productie van oestrogenen.
Wij winden er geen doekjes om, de feiten spreken voor zich, we kunnen er maar beter duidelijk over zijn.
Tijdens de menopauze wordt de huid slapper, boet ze in aan soepelheid en droogt ze uit. Er verschijnen bruine vlekken en er worden rimpels gevormd. Maar het gebrek aan oestrogenen gaat ook gepaard met een hyperandrogenie: een teveel aan mannelijke hormonen, met name androgenen. Dit fenomeen zorgt ervoor dat de beharing, vooral op het gezicht, duidelijker wordt, dat de haren minder snel groeien en dunner worden en sneller uitvallen, en dat de figuur verandert en een androïde verhouding gaat aannemen (opstapeling van vetweefsel op heupen en buik). Deze hormonale wijziging stimuleert ook hyperseborroe (verhoogde talgproductie in de huid en het haar, waardoor ze er vet uitzien en er soms acné optreedt).
Kan een hormonale behandeling de veroudering van de huid tegengaan?
Ja, want oestrogenen werken tegelijk in op de lederhuid en de opperhuid, ongeacht of ze door het organisme zelf worden geproduceerd of toegediend worden via hormonale substitutietherapie tijdens de menopauze (THS) worden toegediend.
THS hydrateert en versoepelt dus de huid. Bovendien gaat ze hyperandrogenie tegen.
Persconferentie van de Laboratoires Besins, 'Etre bien dans sa peau à la ménopause', oktober 2006.