Blaasontstekingen zijn eigenlijk heel banale urineweginfecties die vaak voorkomen en ook pijnlijk kunnen zijn. Maar soms blijven ze maar terugkeren. In dat geval spreken we van recidiverende blaasontstekingen. Een woordje uitleg.
Hervallen na een blaasontsteking en een recidiverende blaasontsteking is niet hetzelfde
Soms gebeurt het dat eenblaasontsteking weer de kop opsteekt meteen na het stopzetten van de behandeling van de infectie. De antibioticabehandeling is dan onvoldoende geweest om de infectie volledig te genezen zodat men hervalt. De bacterie die de heropflakkering veroorzaakt, is dan dezelfde als bij de vorige infectie. Een zogeheten recidiverende blaasontsteking daarentegen is een nieuwe urineweginfectie. Ze treedt op na volledige genezing van de vorige ontsteking. Bij onderzoek van de urine enkele dagen na het stopzetten van de antibioticakuur zal blijken dat die inderdaad steriel is. De bacterie die de nieuwe infectie veroorzaakt, is dus ook een andere bacterie.
Een andere voorwaarde die vervuld moet zijn om van een recidiverende blaasontsteking te kunnen spreken, is dat de infectie zich drie keer per jaar moet herhalen. In dat geval kan er diepgaander onderzoek (cystoscopie, urodynamisch onderzoek) worden voorgeschreven om de oorzaken te achterhalen. Het kan daarbij gaan om vernauwing van de plasbuis, blaasstenen, blaaskanker, diabetes, enz.
Er zijn veel factoren bekend die blaasontstekingen in de hand werken. Vooral vrouwen moeten in dat verband hun leefwijze en gedrag onderzoeken en eventueel bijsturen. Bij jonge vrouwen bijvoorbeeld is geslachtsgemeenschap een belangrijke risicofactor. Dat is vooral gebleken bij vrouwen die maar af en toe seksuele betrekkingen hebben. Ook diabetes en roken zijn elementen die recidiverende blaasontstekingen in de hand werken. Andere factoren zijn het gebruik van een diafragma of zaaddodende producten, een onaangepaste hygiëne die de vaginale flora verandert, de plas ophouden of weinig drinken.
Praktische tips om recidiverende blaasontstekingen te voorkomen
Bijna 10% van de vrouwen heeft last van recidiverende blaasontstekingen. Die treden meestal op tussen 30 en 65 jaar. Ook de daling van het oestrogeengehalte na de menopauze leidt bij veel vrouwen tot infecties (de vaginale pH stijgt, waardoor de vagina een trekpleister wordt voor pathogene bacteriën).
De behandeling bestaat uit het aanpakken van de oorzaak als die is geïdentificeerd. Het kan gaan om een hormonale behandeling bij vrouwen in de menopauze, behandeling van diabetes, orale anticonceptiva, inname van antibiotica binnen twee uren na het vrijen, enz.
Daarnaast zijn ook algemene hygiënevoorschriften sterk aan te bevelen:
Na elke vrijbeurt de blaas ledigen.
Drinken ook als u geen dorst hebt, en tussen de maaltijden tot 2 liters per dag drinken.
Plassen zodra u die behoefte voelt.
Met het toiletpapier altijd van voren naar achteren gaan.
Het uitvoeren van een CBO (cytobacteriologisch onderzoek van de urine) om de 3 maanden.
Een doorlopende kuur met antibiotica indien de arts dat nodig acht.
Dagelijks drinken van cranberrysap.