Een pleuritis wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van vocht tussen de beide bladen van het longvlies: het pariëtale en viscerale blad van de pleura.
Er kunnen verschillende vormen van pleuritis worden onderscheiden:
- pleuritis door een tuberculeuze ontsteking;
- een exsudatieve pleuritis bij reuma;
- pleuritis als begeleidend verschijnsel van infectieuze en parasitaire ziekten.
Tot de groep van typen van pleuritis waarbij geen ontstekingsproces een rol speelt behoren:
- pleuritis als begeleidend verschijnsel van kwaadaardige tumoren;
- pleuritis als begeleidend verschijnsel van granulomateuze ziekten zoals:
- sarcoïdose;
- ziekte van Hodgkin;
- reuma;
- lupus erythematosus;
- lues;
- mycosis fungoides;
- lepra;
- ileïtis regionalis (ziekte van Crohn);
- silicosis.
- pleuritis bij abdominale ziekten;
- pleuritis als gevolg van cardiale stuwing.
Symptomen
Tot de belangrijkste ziekteverschijnselen van pleuritis worden gerekend:
- moeheid en slapte;
- slechte eetlust;
- stekende pijn in de zij, vooral bij diep ademen;
- soms lichte koorts;
- soms benauwdheid; meer naarmate het exsudaat groter van omvang is; soms kan een exsudaat verscheidene liters groot zijn; de betreffende long wordt dan samengedrukt;
- droge hoest (prikkelhoest);
- het meest kenmerkende verschijnsel is het ontbreken van ademgeruis bij luisteren met een stethoscoop.
Behandeling
In het algemeen zal direct het exsudaat worden afgetapt en wordt het ontstekingsproces met antibiotica bestreden. De belangrijkste complicatie is verdikking van het exsudaat waardoor om de longen een dik zwoerd ontstaat, dat de longfunctie aanmerkelijk vermindert.
Een andere complicatie is de hemothorax; hierbij bevindt zich bloed in het exsudaat.
Een van de meest ernstige complicaties is de etterige pleuritis, die altijd een zeer langdurige intensieve, zowel algemene als lokale antibiotische behandeling vereist. Als de resttoestand onbevredigend is, kan soms het pleurazwoerd chirurgisch worden verwijderd.