Een piercing laten zetten in de navel, de wenkbrauwboog, de neusvleugel of de tepels, een tatoeage laten plaatsen op de rug of de voorarm: het komt steeds meer voor. Tieners willen op die manier hun identiteit bevestigen, terwijl ouders het veeleer associëren met zelfverminking, marginaliteit of besmettingsgevaar.
Niet alleen een modeverschijnsel
Piercings en tatoeages zijn al jaren in de mode. Blijkbaar is geen enkele lichaamszone nog veilig voor het zegel van een zwarte arend of een piercingring. Niet alleen tieners schuimen speciaalzaken af, die er trouwens steeds meer te vinden zijn. Ook jongeren of ouderen wagen zich eraan; in hun geval is wel minder duidelijk wat hen er precies toe beweegt. Gaat het bij tieners, die zich vaak in groep laten piercen of tatoeëren, gewoon om een modeverschijnsel waarbij tatoeages, briljantjes en ringen gedragen worden als juwelen?
Piercing en tatoeages in de puberteit: identiteitsbevestiging
Soms denken jongeren er lang van tevoren over na en leggen ze er een concrete datum voor vast, vaak een verjaardag. In andere gevallen beslissen ze impulsief om een piercing of een tatoeage te laten zetten, op gevaar af daar enkele uren of weken later spijt van te krijgen. Een piercingring is makkelijk te verwijderen, een tatoeage niet. Maar wat zit daar nu precies achter? Marie, 21 jaar, heeft onlangs haar navel laten piercen. Ze vond dat mooi, maar kon vóór de ingreep haar beslissing niet verklaren. Meteen nadien kreeg ze echter het gevoel dat ze eindelijk de navelstreng had doorgeknipt. Dit symbolische gebaar bezegelde voor haar de noodzakelijke scheiding met haar moeder. Hoogstwaarschijnlijk zijn piercings en tatoeages voor heel wat adolescenten een concrete uiting van hun behoefte om hun kindertijd vaarwel te zeggen en tegelijk hun anders-zijn te benadrukken ten opzichte van volwassenen. Met andere woorden: het zijn zeker geen verminkingen, maar veeleer een manier om hun identiteit en hun eigenheid als volwassenen in wording te bevestigen. Bovendien is het voor hen ook een manier om te tonen dat ze erbij horen.