Obesitas: een kwestie van geld?

De economische visie

De vaststelling betekent niet dat mensen met minder middelen niet in staat zouden zijn om hun 'gezondheidskapitaal' te beheren omdat ze zwak zijn, lui, onwetend of onverschillig. De sociale ongelijkheid op het vlak van obesitas is eerst en vooral een kwestie van milieu (economisch, sociaal, cultuur, enz.) en dus geen zaak van wilskracht.

Voor bepaalde economisten schuilt de belangrijkste verklaring voor het groot aantal mensen met obesitas bij de minder begoede bevolking in de lage prijzen van voedingsmiddelen met veel calorieën.

Studies hebben aangetoond dat gezonde voedingsmiddelen duurder zijn dan voedingsmiddelen die rijk zijn aan calorieën, vetten en suikers (en arm aan voedingsvezels en voedingsstoffen die een beschermend effect hebben).

Die stelling moet evenwel gerelativeerd worden. Men kan ook 'goed' eten met 3,5 euro per dag en met respect voor de richtlijnen voor een gezonde voeding. Althans in theorie.
Maar in de realiteit is het moeilijk om gezond te eten met een beperkt budget en dat om verschillende redenen.

Heiligt honger de middelen?

Mensen met een bescheiden inkomen zouden een voorkeur hebben voor vette en gesuikerde voedingsmiddelen wat het aantal mensen met obesitas doet stijgen. Dit soort voedingsmiddelen is de minst dure bron van calorieën en ook de meest verzadigende. Maar als de prijzen van 'gezonde' voedingsmiddelen zouden dalen, dan zou de consumptie van fruit en groenten niet noodzakelijk toenemen, zo blijkt uit verschillende enquêtes in Europa.
Er zijn nog meer factoren die een rol spelen.

• Het feit dat men geen wagen heeft bijvoorbeeld. Dat beperkt de mogelijkheden als de winkels waar men fruit en groenten aan redelijke prijzen kan kopen in een heel andere buurt liggen.

• Ook beperkte kookmogelijkheden kunnen een factor zijn waarom men vooral een beroep doet op kant-en-klare gerechten die veel handiger zijn om te transporteren, op te slaan en klaar te maken.

• 1
• 2
• Volgende pagina