PUBLICITÉ

Neurose, fobie, angst

Gepubliceerd op 10/04/2003 - 00h00
-A +A

Een neurose wordt gedefinieerd als een ontwikkelingsstoornis van hoofdzakelijk emotionele aard, zonder aanwijsbare lichamelijke oorzaak, die voortkomt uit de mislukte pogingen om een meestal innerlijk probleem op te lossen.

PUB

Inleiding

Elke neurose heeft in wezen haar oorsprong in een onopgelost, daarna verdrongen en eindelijk gedissocieerd probleem; omwille van de dissociatie valt het aanvankelijk ervaren probleem niet meer onder de controle van de psyche en de wil, maar toch blijft het doorwerken en manifesteert het zich in een symptoom.De klachten zullen gewoonlijk dit symptoom betreffen en kunnen de meest uiteenlopende stoornissen betreffen:- gespannenheid;- vage angstgevoelens;- slaapstoornissen;- depressie;- fobieën;- vermoeidheid;- vegetatieve stoornissen. De eigenlijke oorzaak blijft echter een probleem dat zich situeert in het spanningsveld tussen de biologische behoeften, driften, verlangens en strevingen van een individu, en de concrete levensomstandigheden van familie, opvoeding, omgeving, socioculturele gegevenheden waarin dit individu zich harmonisch dient te ontwikkelen.Bij dit alles spelen ook de factoren geslacht, leeftijd, en ontwikkelingsfase een rol. Obsessieve-compulsieve stoornisDit is een bijzondere vorm van neurose, gekenmerkt door het herhaald optreden van dwanggedachten of dwanghandelingen. Dwanggedachten zijn ideeën, voorspellingen of impulsen die in stereotiepe vorm steeds weer de gedachten van de betrokkene binnendringen. Ze zijn vrijwel steeds verontrustend (omdat ze gewelddadig of obsceen zijn, of eenvoudigweg omdat ze als zinloos ervaren worden). Ze worden evenwel herkend als de eigen gedachten van de patiënt, ondanks hun onvrijwillige en vaak weerzinwekkende aard.Dwanghandelingen of rituelen zijn stereotiepe gedragingen die steeds weer worden herhaald. Ze zijn niet aangenaam op zichzelf, en leiden ook niet tot de voltooiing van op zichzelf nuttige taken. De betrokkene ziet ze vaak als een middel ter voorkoming van een feitelijk onwaarschijnlijke gebeurtenis, die dikwijls draait om kwaad hetzij jegens de betrokkene, hetzij door hem of haar veroorzaakt. Doorgaans, maar niet steeds, wordt dit gedrag door de betrokkene erkend als zinloos of vergeefs, en herhaalde pogingen worden ondernomen om zich ertegen te verzetten; bij zeer langdurig bestaande gevallen kan dit verzet minimaal zijn.Autonome angstsymptomen zijn vaak aanwezig, maar onaangename gevoelens van innerlijke of psychische spanning komen ook regelmatig voor zonder duidelijke autonome opwinding. Er bestaat een nauw verband tussen obsessieve-compulsieve symp-tomen, met name dwanggedachten, en depressie. Personen met een obsessieve-compulsieve stoornis hebben vaak depressieve symptomen en patiënten met een recidiverende depressieve stoornis kunnen dwanggedachten ontwikkelen gedurende de depressieve episoden. In beide gevallen gaat een toename of een afname van de depressieve symptomen over het algemeen gepaard met een corresponderende verandering in de ernst van de dwangsymptomen.Obsessieve-compulsieve stoornissen komen even vaak voor bij mannen als vrouwen, en er zijn dikwijls duidelijke dwangmatige trekken aanwezig in de onderliggende persoonlijkheid. De stoornis begint doorgaans in de kindertijd of vroeg in de volwassenheid. Het beloop is wisselend; bij de afwezigheid van belangrijke depressieve symptomen bestaat een grotere kans op een chronisch beloop.

Fobie

Een fobie is een irrationele angst voor een bepaalde situatie of bepaald object, die niet kan worden weggeredeneerd en uiteindelijk leidt tot vermijding van deze situatie of dit object.Er zijn duizenden voorbeelden van fobieën. De meeste fobieën berusten op een lichte neurotische stoornis. Gaat de fobie een beklemmend karakter krijgen, dan is behandeling noodzakelijk.Een fobie is in wezen een angstbeklemming die in bepaalde omstandigheden kan optreden, zonder dat er een werkelijke oorzaak voor de angst bestaat. Voorbeelden zijn: agorafobie (pleinvrees), claustrofobie (engtevrees), acrofobie (hoogtevrees).Met betrekking tot de behandeling zijn er, naast de klassieke methoden, die alle berusten op de psychoanalytische theorie, nieuwe technieken ontwikkeld, die hun oorsprong vinden in de moderne leertheorieën.Daarbij wordt de fobie beschouwd als een aangeleerde slechte gewoonte, die moet worden afgeleerd. De behandeling is er dan op gericht het gedrag van de patiënt in fobie-opwekkende situaties te veranderen (gedragstherapie), met voorbijgaan aan het gevoelsconflict dat eraan ten grondslag zou kunnen liggen.

Gepubliceerd op 10/04/2003 - 00h00
Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ