PUBLICITÉ

Moeten we bang zijn voor lichaamsluizen?

Geüpdatet door Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste op 08/06/2016 - 12h17
-A +A

Lichaamsluizen lijken op hoofdluizen. Ze kruipen over ons lichaam, voeden zich met ons bloed en nestelen zich in onze kleren. Daar leggen ze ook hun eitjes. De pediculus corporis, zoals deze luis heet, is een drager van besmettelijke ziektes en treft vooral kwetsbare bevolkingsgroepen. In ons land zijn lichaamsluizen zeldzaam geworden.

PUB

Hoofd-, schaam- en lichaamsluizen: wat zijn de verschillende types luizen?

Luizen zijn een groep van hematofage of bloedzuigende insecten. Ze voeden zich dus met het bloed van hun gastheer. Als we luizen hebben, spreken we van “pediculosis”.

Bij de mens worden er drie variëteiten van bloedzuigende luizen onderscheiden:

  • de hoofdluis (of haarluis; pediculus humanus capitis): dit is zeker de bekendste en meest beruchte, omdat hij soms in scholen toeslaat;
  • de schaamluis (phtirius pubis);
  • de lichaamsluis (pediculus humanus corporis, aandoening: pediculosis corporis).

De hoofdluis (1 à 3 mm) en de lichaamsluis lijken van morfologie sterk op elkaar. De lichaamsluis is wel iets groter.

 

Hoe kunt u lichaamsluizen vangen?

Pediculosis corporis is onafscheidelijk verbonden met grote menselijke tragedies zoals oorlogen, volksverhuizingen, natuurrampen, diepe armoede, enz. De aandoening heeft bijvoorbeeld een enorme ravage aangericht in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog. Lichaamsluizen vermeerderen zich namelijk in omstandigheden waar een groot gebrek aan hygiëne is. Ze nestelen zich in smerige kleren, wat meteen ook hun habitat is. Als mensen heel dicht opeen leven en wekenlang dezelfde vieze kleren dragen, kunnen er epidemieën van lichaamsluizen uitbreken. Lichaamsluizen verplaatsen zich van het ene besmette kledingstuk naar het andere besmette kledingstuk. Daar verstoppen ze zich en leggen ze hun eitjes.

Lichaamsluizen hebben dus alles te maken met gebrek aan hygiëne. Dat is niet het geval met hoofdluizen. Het woord «luizig» voor armetierig vindt zijn oorsprong in de lichaamsluizen.

 

Initialement publié par Hugues Henry, gezondheidsjournalist le 09/06/2015 - 11h02 et mis à jour par Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste le 08/06/2016 - 12h17

Dr. Tennstedt, Cliniques Universitaires Saint-Luc. Les Carnets de l’Hygiéniste #3, januari 2005 (Centre Hospitalier Régional de la Citadelle, Luik). J.-C. Desenclos, A. Laporte, P. Brouqui, «Les infections humaines transmises par les poux», februari 2011 (Revue Générale – Médecine et maladies infectieuses, Elsevier Masson).

Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ