Een grote vermoeidheid bij de minste inspanning is één van de bekendste symptomen van klierkoorts of mononucleose. Toch hoeft u niet meteen aan de kusjesziekte te denken als uw puberzoon of -dochter vaak moe is. Met klierkoorts gaan immers ook andere symptomen gepaard.
Kusjesziekte en vermoeidheid
Klierkoorts, ook de kusjesziekte of de Ziekte van Pfeiffer genoemd, wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus. Dat virus verspreidt zich via besmet speeksel, bijvoorbeeld door een kus, maar ook op speelgoed, op glazen of via een simpele niesbui. Vooral mensen met een verminderde weerstand zijn vatbaar. In principe kan bijna iedereen het virus doorgeven. Epstein-Barr blijft levenslang in het lichaam. Maar het meest besmettelijk zijn zieken of mensen die zelf pas besmet of ziek geweest zijn.
Een besmetting met klierkoorts heeft niet altijd dezelfde uitwerking. De meeste mensen worden als kind besmet, nog voor ze vijf jaar worden. Op die leeftijd is het effect van het virus nog zo beperkt, dat de symptomen vaak onopgemerkt voorbij gaan. Ook bij 60-plussers zijn de symptomen minder uitgesproken.
Ernstige vermoeidheid
Vooral pubers, adolescenten en volwassenen kunnen behoorlijk ziek zijn van klierkoorts: keelpijn, een hoge koorts, gezwollen klieren in de hals, soms ook in de liezen en de oksels. Een patiënt geraakt ook sterk vermoeid bij de geringste inspanning. Vaak is de milt gezwollen en soms ook de leverfunctie verstoord. Mogelijke bijkomende symptomen zijn huiduitslag, oedeem rond de ogen en geelzucht. De ziekte manifesteert zich bij jongvolwassenen doorgaans vier tot zeven weken na de besmetting.
De beste manier om uit te maken of het werkelijk om klierkoorts gaat, dan wel om een ernstige vermoeidheid, is een bloedonderzoek. IgM-antistoffen bijvoorbeeld wijzen erop dat de besmetting recent gebeurde en dat de patiënt meestal nog ziek is. IgG-antistoffen betekenen dat iemand ooit met het virus in contact geweest is. Die antistoffen blijven voor altijd in het bloed.
In de praktijk blijft klierkoorts redelijk onschuldig. Een mogelijke complicatie is wel een gescheurde milt. Vandaar dat het aangeraden is om de eerste maanden na de ziekte geen contactsporten te beoefenen of zware lasten te dragen.