Stress kan een beslissende rol spelen bij gewichtstoename. Een zorgeloos bestaan is een utopie, je eet- en leefgewoonten veranderen niét .
Eten als compensatie
Wie het moeilijk heeft of een verlies moet verwerken, heeft daarvoor compensatie nodig in de vorm van herstel, liefde of begrip. Hij of zij kan zich echter ook beginnen vol te proppen met eten. Er is dus een overduidelijk verband tussen stress en gewicht.
Sommige vormen van zware en plotselinge zwaarlijvigheid (tientallen kilo's bijkomen in een paar maanden tijd) ontstaan na ernstige psychische trauma's. Dat zou te maken hebben met een stoornis van de hypothalamus, waardoor de regeling van de energiebalans en de "controlecentra" van het honger- en verzadigingsgevoel verstoord wordt. Gewicht verliezen is altijd makkelijker in periodes van ontspanning (vakantie, ). Zwaarlijvigen krijgen ook vaak psychische stoornissen van het type angststoornis of depressie, die tot "voedselcompensatie" leiden. De beperking die ze zichzelf opleggen, veroorzaakt echter zelf zware stress en eetstoornissen.
Ongelijke gewichtstoename
Zware en langdurige stress veroorzaakt na 6 à 15 jaar een aanzienlijke gewichtstoename. Hoe hoger het aanvankelijke gewicht, hoe meer kilo's er bijkomen. Een studie van de universiteit van Californië bevestigt dat stress wel degelijk de ophoping van vetten bevordert, vooral in de buik. Dat verschijnsel valt meer op bij slanke dan bij mollige vrouwen, en komt ook voor bij mannen. Het fysiologische stressbeheersingssysteem ontwikkelde zich immers duizenden jaren geleden om korte stressperiodes aan te kunnen, bijvoorbeeld vlak voor de jacht in het steentijdperk. In onze moderne beschaving produceert ons lichaam in geval van stress extra veel hormonen die een enzym stimuleren waarin het vet geconcentreerd zit. Tot die vaststelling kwamen Zweedse onderzoekers toen ze 50 vijftigers observeerden met overgewicht. Dit enzym wordt gemakkelijker opgenomen door de buik dan door andere lichaamsdelen.