Incontinentie: een dagboek ter controle

Waarom praten vrouwen niet over hun incontinentieprobleem?

Urine-incontinentie is een veel voorkomend probleem dat vooral vrouwen treft: zo’n 25% tot 45% heeft er last van en het risico neemt toe met het ouder worden. Toch praten vrouwen zelden met hun arts over het probleem. Dat is jammer, want er bestaan oplossingen voor en ze zijn niet moeilijk in de praktijk te brengen.

Maar vrouwen wachten vaak tot ze echt hinder van hun incontinentie ondervinden om het taboe te doorbreken en ermee naar de dokter stappen. Hoe groter het aantal keren urineverlies, hoe meer vrouwen dus naar de dokter gaan. Hetzelfde geldt als de ongelukjes zich dag na dag voordoen. Maar er spelen ook culturele en socio-economische factoren mee, al is nog niet duidelijk welke precies en waarom.

Een andere factor die vrouwen voor urine-incontinentie naar de dokter voert, is het feit dat ze regelmatig een gezondheidsprofessional zien. Artsen die vrouwen van veertig jaar en ouder behandelen, krijgen daarom de raad om hun patiënten rechtstreeks aan te spreken over urine-incontinentie. Als uw huisarts dat  niet doet, aarzel dan niet om zelf het onderwerp aan te kaarten!

Hoe kunt u uw incontinentie meten?

Een van de tools waarmee artsen urine-incontinentie kunnen evalueren, is de plaskalender. Dat is een soort dagboek waarin alle momenten staan waarop u plast.

Vrouwen moeten over een periode van 24 uur (vanaf het opstaan van dag één tot het opstaan op dag twee) het uur noteren waarop ze plassen en hoeveel ze plassen. Ook de keren dat ze eventueel urineverlies hebben, moeten worden ingevuld, net als de omstandigheden waarin dat gebeurt. ­Er is op de kalender ook ruimte voor eventuele bijkomende opmerkingen: plasbeurten uit voorzorg en plasbeurten als gevolg van plasdrang, hoe makkelijk het plassen gaat, enz.

U moet het dagboek drie of vier dagen bijhouden, niet per se op opeenvolgende dagen. U mag natuurlijk niets veranderen aan uw voeding of leefgewoonten, want het is de bedoeling om de normale gang van zaken in kaart te brengen. De plaskalender is een nuttig hulpmiddel voor uw huisarts. Hij krijgt ermee een duidelijk zicht op wat er gebeurt, zonder dat u zich tijdens de consultatie het hoofd moet breken over de details van de plasbeurten! De arts kan zo ook de verschillende soorten incontinentie onderscheiden (inspanningsincontinentie, dwangincontinentie of hyperactieve blaas) en hij kan ook de ernst van het probleem inschatten.