PUBLICITÉ

Humanisering van de zorg: de grote doelstelling…

Gepubliceerd door Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste op 19/07/2011 - 10h47
-A +A

Sinds jaren verloopt de medische vooruitgang zo snel dat we er soms het noorden bij verliezen. Studies en ontdekkingen volgen elkaar zo snel op dat we de realiteit van de patiënten en het verzorgend personeel soms uit het oog verliezen. Vandaar de noodzaak om even te temporiseren en vandaar ook het groeiende belang dat gehecht wordt aan de humanisering van de zorg.

PUB

Humanisering van de zorg: echte medische vooruitgang

In het kader van mijn werk voor andere media, heb ik deze week de kans gehad om naar de Cliniques Saint-Luc in Brussel te gaan om een zorgcoördinator op de afdeling oncologie te ontmoeten. Zorgcoördinatoren zijn verplegers en verpleegsters van opleiding, die in zekere zin de patiënten bijstaan in het ziekenhuis. Hun opdracht bestaat er op de eerste plaats in alle patiënten te bezoeken die pas vernomen hebben dat ze kanker hebben. Ze bespreken alle vragen van de patiënten, hun angsten en ze proberen in de mate van het mogelijke antwoorden te geven. Ze verschaffen informatie of verwijzen de patiënten door naar professionals die hen beter kunnen helpen, zoals psychologen, voedingsspecialisten, maatschappelijk werkers, enz.

 

De zorgcoördinator op de afdeling oncologie moet eveneens het zorgtraject van de patiënt organiseren, met andere woorden ervoor zorgen dat de patiënt zijn afspraken heeft voor de behandeling en de medische onderzoeken. En dit binnen de optimale termijn voor de behandeling van zijn ziekte en rekening houdend met de voorschriften van de verschillende medische diensten. Door het werk van de zorgcoördinator gaat de patiënt zijn ziekte heel anders ervaren.

 

Deze nieuwe aanpak, een unicum op dit ogenblik in de Cliniques Saint-Luc, is niet de eerste die eerder de klemtoon legt op wat de zieken ervaren in plaats van op de behandeling van hun ziekte. Ik denk aan de belangrijke inspanningen op gebied van humanisering van de afdelingen (decoratie, vermindering van de omgevingsgeluiden, meer mogelijkheden voor de aanwezigheid van familie, enz.), die gedaan worden in talrijke ziekenhuizen. Ik denk ook aan de revolutie binnen de pijnbehandeling die we kennen sinds de jaren '90 of aan de belangrijke ontwikkeling van de palliatieve zorg.

 

Sommigen zouden kunnen denken dat dit niet behoort tot de taak van de ziekenhuizen, die er uiteindelijk zijn om de mensen zo doeltreffend mogelijk te behandelen, maar zo eenvoudig liggen de zaken niet. Een studie over kankerpatiënten heeft aangewezen dat een behandeling die aandacht schenkt aan de bijwerkingen en aan psychologische factoren vaak ook de levensduur van de patiënten verhoogt. Bovendien aanvaarden de patiënten en hun familie het hoe langer hoe minder om alleen maar beschouwd te worden als een nummer of als een ziek lichaam. Het is nu noodzakelijk geworden de patiënt een totale behandeling aan te bieden. Laten we ons verheugen over de eerste tekenen van deze nieuwe aanpak!

Post gepubliceerd door Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste op 19/07/2011 - 10h47
Ce billet fait partie du blog : Blog van de redactie
Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ