Traditiegetrouw was 1 december dé gelegenheid bij uitstek voor de vzw plate forme solidarité SIDA om op de feiten inzake aids te wijzen. En die feiten hebben één ding gemeen: een toenemende nood aan solidariteit.
Cijfers in stijgende lijn
Eerst het slechte nieuws: het aantal nieuwe besmettingen in België neemt toe. Drie per dag is een van de hoogste cijfers sinds het opduiken van de ziekte. Maatregelen om besmetting te voorkomen zijn bekend en voorhanden, de preventieboodschap werd herhaald en herhaald; iedereen weet dat aids bestaat en hoe men zich tegen de ziekte kan beschermen. Wat loopt er dan fout? Condoom-moeheid, een tekort aan financiële middelen (condooms zijn gemeengoed geworden, ze zijn op heel wat plekken te koop en soms worden ze gratis aangeboden, maar toch zijn ze nog relatief duur), de onterechte indruk dat er behandelingen zijn die maken dat men met aids kan leven? Welk de reden ook is, de feiten zijn er: alle middelen om besmetting te voorkomen zijn voorhanden, maar we maken er geen gebruik van. En dat terwijl risicogedrag dat tot besmetting met het hiv kan leiden, ook tot andere seksueel overdraagbare aandoeningen kan leiden. Die zijn niet altijd even goed gekend en ze zijn zelden dodelijk, maar dat neemt niet weg dat ze nefast zijn voor de gezondheid en voor het seksueel leven.
Solidariteit gevraagd
Ander feit is dat de levenskwaliteit van personen die besmet zijn met het hiv of aids hebben op heel wat vlakken te wensen overlaat. De behandelingen doen de levensverwachting spectaculair toenemen, maar genezen doen ze niet. Ze doen ook het risico op transmissie niet verdwijnen, ook al daalt dat lichtjes en geneesmiddelen veranderen vooral niets aan de vooroordelen en de discriminaties waar de slachtoffers mee te maken krijgen. Ze worden geweigerd voor werk (wat onwettelijk is), ze kunnen geen verzekering nemen en ze kunnen maar moeilijk hulp krijgen als ze ook met een handicap of met psycho-sociale problemen kampen. Het aantal vlakken waarop het leven van een aids-patiënt bemoeilijkt wordt, is groot. Zeven Belgen op de tien doen nog altijd aan discriminatie. En dat terwijl de boodschap dat je geen aids kan krijgen door om te gaan met iemand die seropositief is ook al meer dan eens herhaald werd.