Ons gehoorzintuig is net zo belangrijk als ons gezichtsvermogen. Weinig Belgen laten nochtans hun gehoor controleren en heel weinig mensen dragen een hoorapparaat. Komt dat door een gebrek aan informatie? Bij wie moet je ervoor terecht? Hoe verlopen de onderzoeken? Wat zijn de oplossingen?
Hardhorigheid is geen ongemak dat alleen oudere mensen treft. Ook jongere mensen kunnen last krijgen van een verminderend gehoor. De risicofactoren zijn legio, gaande van ziektes over blootstelling aan lawaai in bepaalde beroepen tot gehooraandoeningen als gevolg van onze moderne leefstijl.
Van de 900.000 slechthorenden in België is 40% jonger dan 55.
Een tweede opmerkelijke vaststelling: amper 15 tot 20% van de slechthorenden draagt een gehoorapparaat. De helft van de Belgen heeft zelfs nog nooit zijn gehoor laten controleren.
Hoe valt die nonchalance te verklaren voor een zintuig dat zo belangrijk is voor onze zelfstandigheid en onze sociale, professionele en familiale activiteiten?
Het gaat heel waarschijnlijk om een gebrek aan informatie, want de tests zijn simpel en de technologische vooruitgang op het vlak van auditieve hulpmiddelen is vrij spectaculair.
Gehoorstoornissen: wat moet u weten?
- Het verlies van een scherp gehoor gebeurt in de meeste gevallen heel geleidelijk aan.
Soms wordt het zelfs lange tijd niet waargenomen, voor een deel omdat we onbewust compenserend gedrag gaan ontwikkelen - we gaan harder praten of zetten de televisie luider. Daarom is het belangrijk dat we ons gehoor regelmatig laten testen. - Symptomen die wijzen op een verminderend gehoor: iemand slecht verstaan, het volume van de televisie systematisch vermeerderen, gesprekken in groep moeilijk kunnen volgen, vermoeidheid, concentratiestoornissen, agressiviteit, angst.
- De specialist van het gehoor is de neus-, keel- en oorarts (NKO). Hij probeert de mogelijk oorzaken van het slechter horen te achterhalen, bepaalt het type en de graad van hardhorigheid en schrijft indien nodig een hoorapparaat voor.
- De NKO-arts maakt een balans op van het gehoor. Deze bestaat uit een otoscopie (volledig onderzoek van trommelvlies en het uitwendige gehoororgaan) om de eventuele aanwezigheid van oorsmeer, ettervorming, otitis, enz. na te gaan, en uit een audiometrie. Deze test gebeurt in een geluiddicht hokje en duurt 15 tot 20 minuten. De patiënt krijgt een koptelefoon op en moet de geluiden en de woorden identificeren.
- Als er eventueel een hoorapparaat wordt voorgeschreven door de NKO, moet u naar een audioprothesist, een specialist in gehoorprothesen. De aanschaf van een hoorapparaat bestaat uit verschillende stappen: de keuze van het type apparaat, het aanbrengen en afstellen, en de controle van de onmiddellijke en permanente efficiëntie.
Er is een enorme technologische vooruitgang op het gebied van auditieve hulpmiddelen, waardoor heel wat ongemakken vermeden kunnen worden. De hoorapparaten zijn vandaag stukken kleiner dan vroeger en erg weinig zichtbaar, en ook de achtergrondgeluiden en andere interferenties zijn minimaal.
