PUBLICITÉ

Hartfalen: kortademigheid opsporen

Gepubliceerd door Isabelle Eustache, gezonheidsjournaliste op 20/04/2016 - 11h24
-A +A

Hartfalen treft meer dan 200.000 Belgen. Toch is deze ziekte is onbekend bij het grote publiek, met namelijk verwarring rond de symptomen en de prognose. Een blik op de realiteit met professor Richard Isnard, cardioloog in Parijs.

PUB

Welke impact heeft hartfalen op de levenskwaliteit? Wat is de prognose?

“Hartfalen kun je omschrijven als het hart dat niet goed genoeg meer werkt om zijn debiet (hoeveelheid bloed die in de slagaders wordt gepompt) aan te passen aan de hogere vraag van het lichaam bij inspanningen zoals stappen of trappen doen”, aldus prof. Richard Isnard. De kortademigheid die daaruit voortkomt, hangt af van de ernst van de ziekte. Zo kan er ademnood optreden bij relatief zware activiteiten, maar soms ook al bij heel lichte inspanningen zoals zich aankleden en zijn toilet doen. Hoe ernstiger de ziekte is, hoe groter de impact op de levenskwaliteit zal zijn en hoe minder de patiënten zullen kunnen doen. “Iemand met ernstig hartfalen kan nog maar heel weinig doen en ziet zijn levensruimte zwaar krimpen“. Vaak gaat dat gepaard met symptomen van depressie en stress. Tijdens episodes van hartdecompensatie, waar er zelfs in rusttoestand kortademigheid optreedt en er sprake is van vochtophoping, is een ziekenhuisopname vaak nodig om medicijnen langs intraveneuze weg toe te dienen. Al die zaken gaan uiteindelijk wegen op de levenskwaliteit en de levensprognose. Hartfalen is dus een zware ziekte met een hoog risico op sterfte: “Eén op de twee patiënten overlijdt na een ziekteverloop van vijf jaar”.

Hoe is hartfalen op te sporen? Zijn er alarmsignalen?

In België worden er elk jaar 15.000 gevallen van hartfalen opgespoord. Deze zware ziekte met haar sombere prognose is de belangrijkste oorzaak voor ziekenhuisopnames bij mensen ouder dan 60 en 65 jaar.

Prof. Richard Isnard: “Kortademigheid en vermoeidheid bij inspanning zijn de belangrijkste symptomen van hartfalen. Maar ze hebben het nadeel dat ze niet specifiek zijn - net als vochtophoping in de benen en voeten, wat wijst op een verminderde zoutuitscheiding.

Niet elk geval van kortademigheid en vochtophoping is toe te schrijven aan hartfalen. Maar het is wel een mogelijke aanwijzing in die richting, zeker als deze symptomen optreden bij een patiënt met een al bekend risico op hartfalen (al eens een hartinfarct gehad, hartritmestoornissenhypertensie, enz.).” In die omstandigheden is de kans vrij groot dat de symptomen verband houden met hartfalen. Dit gezegd zijnde kan hartfalen ook voorkomen bij iemand die tot dan toe nog nooit ook maar enig hartprobleem heeft gehad. “In het slechtste scenario is het een levensbedreigend medisch noodgeval. Bij een acuut longoedeem - wat op hartfalen wijst - is onmiddellijke behandeling nodig”.

Gepubliceerd door Isabelle Eustache, gezonheidsjournaliste op 20/04/2016 - 11h24

Dit artikel kwam tot stand met de medewerking van prof. Richard Isnard, cardioloog in het ziekenhuis Pitié-Salpêtrière.

De Peretti, et al., Prévalence et statut fonctionnel des cardiopathies ischémiques et de l’insuffisance cardiaque dans la population adulte en France : apports des enquêtes déclaratives « Handicap-Santé » BHE 2014 ;(9-10):172-81. Gabet A, et al., Mortalité due à l’insuffisance cardiaque en France, évolution 2000-2010, BEH 2014;(21-22):386-94. Etude de perception “Le Cœur des Français”, Novartis / Edelman-Berland.

Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ