De hals is ongetwijfeld de kwetsbaarste schakel in de keten van ons gestel. Zo lopen we makkelijk een halsverrekking op. Vooral vrij brutale sporten zijn hier de boosdoeners. Voorzichtigheid is dan ook geboden!
De zwakke schakel
Dat ons hoofd heel beweeglijk is, is te danken aan een hele reeks complexe wervelverbindingen met tal van gewrichten, schijven en losse ligamenten. En om horizontaal te kunnen blijven kijken, moeten we een gebogen positie aannemen die niet zo goed is. Kortom, dit fijnmazige geheel is niet bestand tegen draai- en trekbewegingen en andere drukkrachten. Zo doen de meeste ernstige neurologische ruggenmergletsels zich voor op dit niveau, bij valpartijen of ongevallen die heus niet spectaculair hoeven te zijn. Een ongelukkige scrum tijdens een partij rugby kan al een drama veroorzaken. Dat overkwam de arme prop van de Wallaby's, Ben Darwin, tijdens de halve finale van de voorbije Wereldbeker tussen Australië en Nieuw-Zeeland. Als bij wonder kwam hij er zonder nasleep vanaf, maar zijn carrière is wel in het gedrang.
Voorzichtigheidstips
Hoe kunt u dit soort accidenten vermijden? Sommige disciplines raden aan om specifiek de halsspieren te trainen. We zien dat bijvoorbeeld in de bokssport, met grondbewegingen waarbij men zich afzet op de voeten en op het voorhoofd, of in motorsporten, met oefeningen waarbij het erop aankomt weerstand te bieden tegen krachten die worden uitgeoefend op de helm. Doel: deze heuse spierbalk aan beide kanten van de wervels versterken. Alleen zijn deze uiterst gevoelige spieren niet geschikt voor krachttraining. Meestal raken ze snel vermoeid en blijken ze niet bestand tegen zware belasting. Ze worden dan ook "gevoelsspieren" genoemd, een term die boekdelen spreekt. Kortom, powertrainingstechnieken zijn hier niet erg rendabel.