Het gebeurt geregeld dat een rustig gesprek, bijvoorbeeld op het werk met een collega of thuis met de kinderen of partner, ontaardt in een conflict.
Het is dan onmogelijk om door te dringen en de ander te begrijpen.
Nochtans kan het meningsverschil enkel een communicatiestoornis zijn ...
Communicatie zuig je niet uit je duim
Thuis en op school leert men praten, aandachtig zijn, maar men leert niet noodzakelijk communiceren.
Communicatie is nochtans een kunst die niet zomaar aangeleerd wordt en ons onvermogen om te communiceren is dikwijls de oorzaak van situaties van onbegrip en conflicten. Om deze situatie recht te trekken, ontwikkelde Marshall Rosenberg, doctor in de klinische psychologie een zogenoemde "geweldloze" (of creatieve of "empathische") communicatiemethode die hij zowat overal ter wereld doceert.
Welwillendheid als voorwaarde voor geweldloze communicatie
Het doel is met andere woorden om zich "oprecht en duidelijk uit te drukken en de andere de indruk te geven van respect en medeleven," legt dhr. Rosenberg uit in zijn zeer pedagogische boek dat deze "communicatietechniek" bespreekt.
Geweldloze communicatie veronderstelt een geestestoestand van welwillendheid
Geweldloze communicatie veronderstelt van tevoren dat de geestestoestand van de personen die deze aanpak gebruiken, wordt gedomineerd door welwillendheid en de wens om werkelijk aandacht te hebben voor de ander en voor zichzelf.
De gebruikte woorden worden dus niet automatisch en routineus uitgesproken; ze worden met zorg gekozen, terwijl men zich bewust blijft van zijn eigen emoties en wensen.
Marshall B. Rosenberg. Les mots sont des fenêtres (ou bien ce sont des murs). Inleiding tot geweldloze communicatie. Ed. La Découverte, 2002.