Slecht of onvoldoende slapen is voor talrijke mensen zo alledaags dat ze er zelfs niet aan denken het probleem met hun arts te bespreken. Slecht slapen kan ernstige gevolgen hebben, zowel voor het privé- als het beroepsleven. Op welke manier kan uw arts u helpen?
Hoewel 1 op de 4 mensen slecht slaapt, gebeurt het niet zo vaak dat het probleem ter sprake wordt gebracht bij de huisarts. Tenzij misschien tijdens de laatste 5 minuten van het gesprek. Hebt u uw huisarts al aangesproken over uw slaapproblemen? U denkt misschien dat hij u niet kan helpen, tenzij door slaapmiddelen voor te schrijven. U vindt die medicatie echter nog niet nodig, aangezien uw slaapproblemen voorlopig niet echt hinderlijk zijn. Dit is echter een verkeerde reactie! Uw arts kan u helpen om via een klinisch onderzoek de oorsprong van uw slaapstoornissen op te sporen. Hij kan de stoornissen waarvan u last hebt, nauwkeurig identificeren, onder meer aan de hand van een vragenlijst en een slaapagenda. Op basis van al deze gegevens, kan hij misschien een oplossing vinden voor uw slaapstoornissen, een oplossing die geen beroep doet op slaapmiddelen.
De slaapagenda
Een slaapagenda bijhouden is een zeer doeltreffende manier om de slaap te onderzoeken tijdens een periode van verschillende weken. Aan de hand van de agenda, komt men meer te weten over de slaaphygiëne en over de slaapgewoonten: middagslaapjes, geneesmiddelen, het uur waarop men gewoonlijk opstaat of gaat slapen, de regelmaat, de verschillen tussen de slaapgewoonten tijdens de week en in het weekend, de tijd die men nodig heeft om in slaap te vallen, het aantal keren dat men 's nachts wakker wordt, enz. Het gesprek met de arts en de vragenlijsten maken het ook mogelijk de stoornis te identificeren, alsook het aantal jaren dat men er al last van heeft. Ook de gevolgen van de slaapstoornis worden op deze manier in kaart gebracht, bijvoorbeeld vermoeidheid of slaperigheid overdag die het gevolg zijn van een slaaptekort of van slecht slapen.
Wat zijn de verschillende soorten slaapstoornissen?
- Slapeloosheid bij het inslapen, midden in de nacht of bij het te vroeg ontwaken. In Frankrijk lijden meer dan 12 miljoen mensen aan slapeloosheid, van wie een derde klaagt van ernstige slapeloosheid. Dit is dan ook de meest voorkomende slaapstoornis. Men spreekt van chronische slapeloosheid (in tegenstelling tot tijdelijke slapeloosheid) wanneer de klachten langer dan drie maanden aanhouden. Voor de behandeling wordt een beroep gedaan op geneesmiddelen, in combinatie met relaxatietechnieken, maatregelen op gebied van levenshygiëne (minder tijd in bed doorbrengen) en cognitieve gedragstherapieën.
- Overmatige slaperigheid overdag, waarbij men tijdens rustige periodes onbewust in slaap valt. Deze overmatige slaperigheid is het gevolg van een belangrijk slaaptekort, het slaapapneusyndroom of zelfs narcolepsie, een zeldzame ziekte waarbij de patiënt op elk ogenblik zomaar in slaap kan vallen.
- Het gevoel van een niet-herstellende slaap, waardoor men overdag zeer vermoeid is en zich slaperig voelt.
- Snurken of slaapapneu (herhaalde ademstilstanden tijdens de slaap die afgewisseld worden met een luidruchtig hernemen van de ademhaling) die onder meer door de partner opgemerkt worden.
- Het rustelozebenensyndroom, dat vooral 's avonds bij het slapengaan opduikt en waardoor het moeilijk is de slaap te vatten.