PUBLICITÉ

Contracties: hoe moet u echte en valse weeën uit elkaar houden?

Geüpdatet door Stéphanie Koplowicz, gezondheidsjournaliste op 22/10/2012 - 11h14
-A +A

Een zwangerschap maakt niet alleen heel veel gevoelens los, ook het lichaam verandert in de loop der weken zicht- en tastbaar.

Contracties of weeën maken deel uit van die nieuwe ervaringen. Ze zijn al halfweg de zwangerschap voelbaar en hoeven niet per voor ongerustheid te zorgen.

Weeën zijn namelijk niet altijd synoniem met vroegtijdig bevallen.

PUB

Contracties: de baarmoeder bereidt zich voor...

Al vanaf de eerste dag van de zwangerschap komen er heel wat mechanismen op gang, zowel in de hormonen als in de spieren.  Een van die mechanismen is de baarmoeder die verandert.

Deze holle en elastische spier trekt zich ook al vóór een eventuele zwangerschap samen. Hij doet dat bijvoorbeeld keer op keer tijdens de maandstonden. Maar in de loop van de zwangerschap worden de baarmoedercontracties almaar meer voelbaar. Dat heeft ook zijn nut.

De baarmoeder kan erdoor uitzetten en zich aanpassen aan de groeiende foetus. Later zullen de contracties de ongeboren baby ook helpen om een goede houding in de baarmoeder te vinden.

Tijdens de zwangerschap vinden er baarmoedercontracties plaats onder de invloed van het hormoon progesteron. Dat wordt automatisch aangemaakt door het lichaam. Als de contracties te hevig zijn, schrijft de gynaecoloog soms injecties of vaginale zetpillen met progesteron voor om een voortijdige bevalling te vermijden.

Waaraan zijn valse weeën te herkennen?

Baarmoedercontracties komen al voor vanaf het prille begin van de zwangerschap. Maar de meeste vrouwen voelen ze pas vanaf het tweede trimester. Soms kunnen ze hevig zijn, maar ook dan wijzen ze niet noodzakelijk op een voortijdige bevalling.

Deze valse weeën, ook wel Braxton Hicks-contracties genoemd, bereiden het lichaam alleen maar heel langzaam voor op de bevalling. Dat heeft geen enkel effect op de baarmoederhals. Die zal dus niet uitzetten. U kunt ze zo herkennen:

  • ze zijn onregelmatig en nemen niet in frequentie toe;
  • ze worden alleen vooraan in de buik gevoeld;
  • ze verdwijnen bij het stappen, rusten of bij het veranderen van houding;
  • ze verminderen met een warm bad;
  • ze worden niet heviger.

Initialement publié par Stéphanie Koplowicz, gezondheidsjournaliste le 23/10/2012 - 00h00 et mis à jour par Stéphanie Koplowicz, gezondheidsjournaliste le 22/10/2012 - 11h14

Dokter Philippe Petit, diensthoofd van de Clinique Obstétrique à Risque, CRH Citadelle, Luik.

Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ