Bewegingsstoornis

Stoornis in de verrichtingen van willekeurige spieren als gevolg van stoornissen in het zenuwstelsel. Als de spierfunctie onmogelijk is geworden, spreekt men van verlamming; als er een overmaat van beweging is, van hyperkinesie.

Stereotiepe stoornis
Willekeurige, herhaalde, stereotiepe, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Tot deze bewegingen worden door sommige onderzoekers ook wel gerekend:
- nagelbijten;
- duimzuigen;
- neuspeuteren.
Stereotiep zelfverwondend gedrag behelst herhaaldelijk hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken, en bijten in de handen, op de lippen en in andere lichaamsdelen. Alle stereotiepe bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid.