Baarmoederfibromen zijn goedaardige tumoren.
Ze kunnen heel talrijk zijn en vaak ook vrij groot zijn.
Maar behalve deze twee overwegingen hangt de beslissing om in te grijpen vooral af van de risico's op complicaties.
Wat zijn fibromen en wat zijn de mogelijke complicaties?
Fibromen zijn gezwellen die ontstaan uit de baarmoederspier. Het zijn goedaardige tumoren, maar ze kunnen vrij grote afmetingen halen, vaak meerdere centimeters. Sommige vrouwen hebben er ook veel, soms zelfs een tiental, soms zelfs vijftien.
De twee belangrijkste complicaties van fibromen zijn:
- of maandstonden met heel veel bloedverlies,
- of een fibroom dat heel erg groot wordt, en dat kan bijvoorbeeld gaan om een volume van de zwangerschap van 3 tot 4 maanden.
Als u geen complicaties hebt, is er geen enkele reden om een behandeling te overwegen!
Dat is bijvoorbeeld het geval van een vrouw die een baarmoederfibroom van 3 tot zelfs 8 cm heeft, dat niet voor hardere bloedingen tijdens de maandstonden zorgt en waarbij het fibroom niet verder groeit en op geen enkele manier stoort.
Alleen enkele uitzonderlijke baarmoederkankers die 'sarcoom' heten, worden soms verkeerdelijk voor fibromen gezien. Fibromen ontaarden nooit in een kanker.
Baarmoederfibromen komen vaker voor vanaf 40 jaar.
Vrouwen in de menopauze hebben ze daarom vaak (25% van hen). Maar het gaat er niet om of ze er zijn of niet, de kwestie is het onderscheid te kunnen maken tussen de zogenaamde gecompliceerde fibromen (zwaarbloedende maandstonden en/of groot volume) en de andere, die stabiel zijn en onaangeroerd moeten blijven.
Er bestaat een verscheidenheid aan veel voorkomende fibromen: de intracavitaire of onder-slijmvliesfibromen, die zich in de baarmoederholte bevinden en niet tussen de wand van baarmoederspier zitten.
Ze zijn heel moeilijk op een echografie te zien, doordat ze heel klein zijn en zich diep in de holte bevinden. Ze kunnen daarentegen via twee onderzoeken naar keuze gesitueerd worden: met de hysterografie (met röntgenstralen) en de hysteroscopie (een buis voorzien van licht en een miniatuurcamera).
Het is de moeite om ze diagnostiseren, want ze kunnen gemakkelijk via een natuurlijk toegang verwijderd worden.
Dat gebeurt via hysteroscospie, onder volledige verdoving, waarbij de baarmoederholte zo veel mogelijk 'afgeschaafd' wordt. Deze ingreep is definitief, behalve als het intracavitaire fibroom ook in de baarmoederspier zit, waar ze aan de basis van recidiven kan liggen.
Deze fibromen veroorzaken vaak zwaarbloedende maandstonden.
Wat zijn de behandelingen bij fibromen?
Alles hangt af van wat men wil bereiken. Als men wil voorkomen dat er bij de maandstonden veel bloedverlies optreedt, kan het nemen van van progestatieve hormonen van de 16e tot de 25e dag van de cyclus of zelfs 21 van de 28 dagen, een goede oplossing zijn. Het resultaat is heel afwisselend naargelang de vrouw en het gebruikte hormoon.
Maar deze behandeling is zuiver symptomatisch, want ze houdt de verdere groei van het fibroom niet tegen. Het doel bestaat erin om een overmatige aanwas van de baarmoederspier te en te zware maandstonden te vermijden.
Binnen deze optiek, kan ook de pil een gunstig effect hebben. De plaatsing van een spiraaltje dat een progestatief verspreidt (bv. Mirena®) kan een intelligente oplossing zijn voor te overvloedige maandstonden.
Als men wil vermijden dat het fibroom nog verder groeit en te groot wordt, kan men een kunstmatige menopauze uitlokken met behulp van geneesmiddelen die de werking van de eierstokken stilleggen.
Zodra het fibroom geen hormonen meer krijgt, zal het verschrompelen en krimpen.
Het probleem met deze behandeling is dat er maandelijks of trimestrieel intramusculaire injecties nodig zijn, en vooral, dat deze injecties gepaard gaan met de symptomen van de menopauze (warmteopwellingen, vaginale droogte, migraine, slaapproblemen, enz.). Dat is bij vrouwen van 45 bijvoorbeeld best hinderlijk. Om deze ongemakken te verhelpen kan wel een lichte hormoonbehandeling worden voorgeschreven die compenserend optreedt. Maar deze techniek kan perfect toegepast worden en naargelang de gevallen komt het fibroom niet terug na het stopzetten van de geneesmiddelen.
Er bestaan eveneens anti-bloedingsmedicijnen: bepaalde ontstekingsremmers en met name mefenamic zuur. Deze behandelingen zijn symptomatisch en gaan de stroom van de maandstonden beperken.
Sources : www.docteurdavidelia.com