PUBLICITÉ

Atrophia cutis

Gepubliceerd op 18/09/2003 - 00h00
-A +A

PUB

Atrofie van de huid wordt gerekend tot de regressieve weefselveranderingen. Door de dunne huid worden de onderliggende pezen en bloedvaten duidelijk zichtbaar. De atrofische huid is of wijd geworden en gerimpeld, of glad en strak gespannen. Dit laatste is het geval bij systeemziekten, bijvoorbeeld bij sclerodermie, waarbij de huid hard en met de onderlaag vergroeid is.Bij een atrofische huid komen vaak andere anomalieën voor:- hyperkeratose;- pigmentvorming;- depigmentering;- vorming van telangiëctasieën (uitgezette vaatjes).De atrophia cutis senilis komt bij oudere mensen voor. Men maakt onderscheid in atrofieën van de onbedekte en van de bedekte huid. De fysiologische vorm in de bedekte huid uit zich door vuilgele verkleuringen en een dun glanzende, soms schilferende, wat doorzichtige huid.Op oudere leeftijd vermeerdert de intercellulaire bindweefselgrondsubstantie, de elastische vezels verminderen en de collagene bundels worden grover. In toenemende mate wordt ongeorganiseerd elastoïd afgezet, zodat de huid van de oudere ten slotte een brede band toont van intercellulair materiaal, vlak onder de opperhuid.Terwijl in de bovenste lagen van de lederhuid de elastische vezels verminderen en zeldzamer worden, zijn ze in de onderste laag op rijpere leeftijd gezwollen en gescheurd. Wat hier op latere leeftijd fysiologisch gebeurt, geschiedt op de onbedekte huid onder pathologische omstandigheden.

Gepubliceerd op 18/09/2003 - 00h00
Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ