PUBLICITÉ

De atletenvoet

Geüpdatet door Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste op 12/11/2013 - 18h01
-A +A

We spreken van een atletenvoet of athlete's foot in het Engels. Normaal.

Deze schimmelinfectie loopt men vooral op door na het sporten blootsvoets in de kleedkamer te lopen.

PUB

Schimmels die de huid van de voeten koloniseren

De atletenvoet - de wetenschappelijke naam is tinea pedis - behoort tot de dermatomycoses, een overmeestering van de huid door microscopisch kleine schimmels.

De eerste tekenen zijn meestal jeuk tussen de tenen. De huid wordt rood en gaat barsten. Soms worden ook de nagels besmet (onychomycose). Een witachtige vlek maakt zich dat geleidelijk aan meester van het oppervlak. Het eelt wordt dikker, gaat deuken vertonen en wordt vervolgens bruin, grijs, zwart of zelfs groen.

In dergelijke gevallen mag u zeker niet gaan krabben. Zo niet, dat riskeert u om de ziekte over te zetten naar andere delen van het lichaam. Vervolgens zal een dermatoloog de behandeling bepalen op basis van het soort parasiet. Soms impliceert dat een analyse van de kleine stukjes dode huid (schilfers) of nagel.

Atleetvoet: er zijn behandelingen, maar let op voor hervallen!

Voeten produceren immers enorm veel zweet. Tot vijftien gram per uur! Die vochtigheid leidt makkelijk tot irritaties en een huid die vatbaarder is voor infecties van elke aard.

Tegen dit soort parasietinfecties beschikken we over een aantal geneesmiddelen die in 85 tot 100% afdoende zijn om de kwaal te genezen. Schimmeldodende lotions, gels en crèmes behandelen de kwaal grondig. Er bestaan ook poeders die de huid uitdrogen en voorkomen dat de voet tijdens een inspanning weker wordt.

Scrupuleus de indicaties van de behandelingen volgen, levert al heel snel een duidelijke verbetering op. Voor de nagels is de genezing delicater en verloopt ze vooral veel trager. Gedurende drie, soms zes maanden of zelfs een jaar moeten er medicijnen worden geslikt. Maar ook daar worden goede resultaten gehaald. Jammer genoeg volgen uit dezelfde oorzaken dezelfde effecten, waardoor we heel vaak zien dat de ziekte terugkomt. Het hele proces moet dus worden hernomen. Om dat te vermijden en de schimmels tot de definitieve aftocht te dwingen, zijn we dus verplicht om vóór, tijdens en na de inspanning heel strikte regels in acht te nemen.

Initialement publié par Gilles Goetghebuer le 08/07/2003 - 00h00 et mis à jour par Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste le 12/11/2013 - 18h01
Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ