Het klinkt misschien onwaarschijnlijk, maar over afzienbare tijd zouden alligators mensenlevens kunnen redden. Wetenschappers hebben onlangs ontdekt dat het bloed van deze weinig geliefde dieren sterk therapeutische eigenschappen bezit. De vondst zou kunnen leiden tot de ontwikkeling van een nieuwe klasse van antibiotica, de "alligacines".
Met zijn 4 meter en ongeveer 360 kilo is de Amerikaanse alligator een imposante verschijning, en zijn reputatie is navenant. In de collectieve verbeelding leeft hij vaak enkel als een moordzuchtig roofdier en zelfs een menseneter. Een team van biochemici uit Louisiana - sinds jaar en dag ook de thuisbasis van deze geduchte reptielen - besloot ondanks alles verder te kijken dan het pantser
Ze ontdekten zo dat het bloed van alligators misschien gebruikt kan worden in de bestrijding van sommige uiterst agressieve stoffen, zoals de Staphylococcus aureus en de Candida albicans.
Een onoverwinnelijk immuunsysteem
Uit studies die eerder al over dit onderwerp zijn gevoerd, blijkt dat het immuunsysteem van alligators enorm sterk is en aanzienlijk verschilt van dat van mensen. Terwijl ons lichaam zich alleen kan verdedigen - dat wil zeggen antilichaampjes kan vormen - tegen "bekende" ziekteverwekkers, stoffen dus waarmee het eerder in contact is geweest, kan het immuunsysteem van alligators ook micro-organismen zoals schimmels, virussen of bacteriën aanvallen waarmee het nog nooit te maken heeft gehad. Volgens de wetenschappers is die specifieke eigenschap het resultaat van een aanpassingsproces van de alligators. De reptielen raken vaak gewond tijdens hun felle territoriale gevechten en hebben in de loop van hun evolutie kennelijk een systeem ontwikkeld om snel te genezen, waardoor ze infecties geen kans laten.
Ten strijde tegen de "superbugs"
Om uit deze ontdekking wetenschappelijk munt te slaan heeft het team van wetenschappers stalen van alligatorbloed verzameld, daar de witte bloedcellen uitgehaald en uit die cellen vervolgens de actieve eiwitten gehaald. Uit de laboratoriumtests blijkt dat minieme hoeveelheden van deze eiwitten in staat zijn om grote aantallen bacteriën te doden van onder meer de gevreesde Staphylococcus aureus, de veroorzaker van de bekende ziekenhuisinfecties. De eiwitten zouden ook ingezet kunnen worden bij de bestrijding van de schimmel Candida albicans, een andere "supermicrobe" die ernstige complicaties veroorzaakt bij mensen met een verzwakt immuunsysteem (aidspatiënten, personen die een transplantatie hebben ondergaan
). Er zijn ook aanwijzingen dat de bloedeiwitten bruikbaar zouden zijn in de strijd tegen hiv, het virus dat aids veroorzaakt.